إِذَا
a-Cezmetmeyen şart edâtı (zarfı)dır. Şartı mâzî veya mâzî mânâlı
fiil olur. Cevabı ise muzâri’ gelir. Mâzî bile olsa, muzâri’ mânâsı verilir.
إِذَا جَاءَ تَكَلَّمْتُ مَعَهُ.
Geldiği vakit onunla konuşurum.
b-( إِذَا ) müfâcee (sürpriz) edâtı da olur. İsim cümlesinin başına gelir,
birden, bir de baktım ki, bir de ne göreyim diye tercüme edilir.
Çıktım, bir de ne göreyim! Kapıda bir yılan.
خرجت فاذا بلباب حية
c-Özet olarak; fiil cümlesinin başına gelince şart edâtı (zarfı) olur
